سلام
امروز رفته بودم بانک ملی تا کارت بانکی ام که منقضی شده بود
رو تعویض کنم. بعد از حدود بیست دقیقه انتظار و پرکردن یه فرم ، متصدی بهم
گفت که ما نمیتونیم انجام بدهیم و باید به شعبه افتتاح کننده حساب مراجعه
کنید. وقتی گفتم چرا گفت چون متاسفانه شعبه مربوطه ، امضای شما رو در سیستم
اسکن نکرده و من هم نمیتونم اینجا ببینم لذا این کار رو نمیتونم انجام
بدهم!! این در حالیه که من هم کارت ملی ام همراهم بود هم شناسنامه ام .
یعنی من اگه همین الان بخوام توی همون شعبه یه حساب باز کنم بهم نمیگن که
امضات باید مطابق با امضاهای قبلی ات باشه بهم میگن که کارت ملی و شناسنامه
ات رو بردار بیار.
هرچی بهش گفتم قبول نکرد و تو کتش نرفت .
این
داستان ها و شبیه این موضوعات و اتفاقات رو خیلی زیاد می بینیم و می بینید
. پروژه های بزرگی مثل دولت الکترونیک ، شبکه ملی اطلاعات و .. قرار بوده
چنین مشکلاتی رو حل کنن ولی تبدیل شدن به کیسه درآمد یه سری مفت خور. دولت
الکترونیک چیزی یه که اگه با تمام ابعاد و ویژگی ها در ایران پیاده بشه
حداقل یه سوم از کارمندان دولت باید بیکار بشن . دولت الکترونیک در سه مدل
اصلی ارتباطی G2B; G2G; B2B که G به معنای دولت و B به معنای بخش خصوصی
است، پیاده میشه و با ایجاد پلتفرم های سخت افزاری و نرم افزاری یکپارچه که
تمام فعالان بخش خصوصی و دولتی ها با حفظ حریم های مربوطه بتونن ازش
استفاده کنن، سعی در کاهش هزینه های مختلف دسترسی به اطلاعات و استفاده از
اطلاعات و .. داره و از اون طرف هم فرایندهای مختلف اداری رو کوتاه میکنه .
الان
همین داستان بانک که برای من پیش اومد ، چطور میتونه حل بشه ؟ ما یه چیزی
داریم که در کشورهای مختلف اجرا شده به نام احراز هویت ملی . در احراز هویت
ملی ، شما میاید یه نظام جامع و یکپارچه طراحی میکنی که هرکسی هرجایی
بتونه احراز هویت بشه و طرف مقابلش از هویت اون مطمئن باشه . پروژه هایی
مثل کارت ملی و جدیدا کارت هوشمند ملی ، قراره که به یه چنین نیازی پاسخ
بدهند.