سلام
امروز رفته بودم بانک ملی تا کارت بانکی ام که منقضی شده بود رو تعویض کنم. بعد از حدود بیست دقیقه انتظار و پرکردن یه فرم ، متصدی بهم گفت که ما نمیتونیم انجام بدهیم و باید به شعبه افتتاح کننده حساب مراجعه کنید. وقتی گفتم چرا گفت چون متاسفانه شعبه مربوطه ، امضای شما رو در سیستم اسکن نکرده و من هم نمیتونم اینجا ببینم لذا این کار رو نمیتونم انجام بدهم!! این در حالیه که من هم کارت ملی ام همراهم بود هم شناسنامه ام . یعنی من اگه همین الان بخوام توی همون شعبه یه حساب باز کنم بهم نمیگن که امضات باید مطابق با امضاهای قبلی ات باشه بهم میگن که کارت ملی و شناسنامه ات رو بردار بیار.
هرچی بهش گفتم قبول نکرد و تو کتش نرفت .
این داستان ها و شبیه این موضوعات و اتفاقات رو خیلی زیاد می بینیم و می بینید . پروژه های بزرگی مثل دولت الکترونیک ، شبکه ملی اطلاعات و .. قرار بوده چنین مشکلاتی رو حل کنن ولی تبدیل شدن به کیسه درآمد یه سری مفت خور. دولت الکترونیک چیزی یه که اگه با تمام ابعاد و ویژگی ها در ایران پیاده بشه حداقل یه سوم از کارمندان دولت باید بیکار بشن . دولت الکترونیک در سه مدل اصلی ارتباطی G2B; G2G; B2B که G به معنای دولت و B به معنای بخش خصوصی است، پیاده میشه و با ایجاد پلتفرم های سخت افزاری و نرم افزاری یکپارچه که تمام فعالان بخش خصوصی و دولتی ها با حفظ حریم های مربوطه بتونن ازش استفاده کنن، سعی در کاهش هزینه های مختلف دسترسی به اطلاعات و استفاده از اطلاعات و .. داره و از اون طرف هم فرایندهای مختلف اداری رو کوتاه میکنه .
الان همین داستان بانک که برای من پیش اومد ، چطور میتونه حل بشه ؟ ما یه چیزی داریم که در کشورهای مختلف اجرا شده به نام احراز هویت ملی . در احراز هویت ملی ، شما میاید یه نظام جامع و یکپارچه طراحی میکنی که هرکسی هرجایی بتونه احراز هویت بشه و طرف مقابلش از هویت اون مطمئن باشه . پروژه هایی مثل کارت ملی و جدیدا کارت هوشمند ملی ، قراره که به یه چنین نیازی پاسخ بدهند.
