بعضی وقتها توی زندگی کاری، تحصیلی، خانوادگی یا ... به نقطه ای میرسی که به نظرت آخرشه و دیگه نمیشه جلو رفت...
اون موقع ها وقتش شده که
دوباره از نو شروع کنی.
بزنی زیر همه چی.
تموم پل های پشت سرت رو خراب کنی.
خودتو از همه چیز و همه کس جدا کنی
....
بعد دل بدی به طوفان
به دریا
تن بسپاری به جاده
به مسیر طبیعی دنیا
...
به یک ساحل جدید که رسیدی اونوقت
دوباره از نو بسازی
خودت رو
روابطت رو
زندگی ات رو
کارت رو
درس ات رو
و ....
شاید یکی از همین روزها منم زدم زیر میز
تا میز جدیدی برای خودم و طبق آنچه خودم دوس دارم بچینم!!